LUCY..

Hey Lucy, I remember your name
I left a dozen roses on your grave today
I'm in the grass on my knees,
wipe the leaves away
I just came to talk for a while
I got some things I need to say


Now that it's over
I just wanna hold her
I'd give up all the world to
see that little piece of
heaven looking
back at me
Now that it's over
I just wanna hold her
I've gotta live with the choices I made
And I can't live with myself today


Hey Lucy, I remembered your birthday
They said it'd bring some
closure to say your name

I know I'd do it all different
if I had the chance
But all I got are these roses to give
And they can't help me make amends


Here we are
Now you're in my arms
I never wanted anything so bad
Here we are
For a brand new start
Living the life that we could've had

Me and Lucy walking hand in hand
Me and Lucy never wanna end
Just another moment in your eyes

I'll see you in another life
In heaven where we never say goodbye


Here we are, now you're in my arms
Here we are for a brand new start
Got to live with the choices I've made
And I can't live with myself today

Me and Lucy walking hand in hand
Me and Lucy never wanna end
Got to live with the choices I've made
And I can't live with myself today

Hey Lucy, I remember your name..... :(




 

after Christmas..

wow, so it's Christmas. It was. for me ganun yun. at yun pa rin. tulad ng dati, kumain at natulog lang din ulit ako. walang nangyari. kung may inaasahan man akong mangyari, pwes, inaasahan ko ring di ko makukuha yun. walang bago, walang luma. ganun pa rin. kung ano ako noon, ganun pa rin, maliban nalang sa ibang pagbabagong normal sa isang tao. I guess normal ako. New year na. malapit nanamang mag-ingay ang mundong akala mong nagsasaya talaga. ang di nanaman natin alam, nagkukunwari nanaman tayong masaya. kasi, ganito, kasi ganun. ganun talaga. kelangan ganun. haist, sa dami ng nangyari sa pinas, di nakakapagtakang maisip ko ang mga bagay na to. feeling ko last last month, di na makakapag-saya ang maynila dahil kay ondoy. tapos nadagdagan pa ng ibang lugar na akala kong malungkot dahil kay pepeng, at heto pa, dahil kay Mt. Mayon. hanep, and I guess, the worst ay yung mga sunod sunod na sunog, maguindanao crime, and paghina ng ratings ni noynoy. hahaha... full force ang nature, human's mistake, and crime sa pag-guho ng bansa. akala ko talaga walang magandang mangyayari sa pinas this Christmas, well, tama ako. ang pagkakamali ko lang, dahil pinoy tayo, di ko naisip na kahit sandamakmak at bunto buntong problema at calamidad ang ibigay mo sa lahing pinoy, tatawa at tatawa yan kung may nakakatawa, ngingiti at ngingiti yan pag may nakasalubong na artista, magdidiwang yan pag may pera, kahit pa walang bahay yan, walang pamilya, o walang kamay at paa. yan ang pinoy. ewan ko lang sa ibang bansa ah. pero sabi nila sa pinoy lang daw makikita ang ganung pag-uugali e. hanep talaga. LUFET!.. hehe... 

Pinoy ako. proud akong maging pinoy dahil hindi ako perpekto at alam ko yun, tanggap ko yun at ipinagmamalaki ko yun. Pinoy ako. Di ko sinasabing pinoy ako dahil sikat si charisse, si pacquiao, o si penaflorida. hindi yun. pinoy ako at proud ako dahil may sarili akong kakayahan at kaya kong higitan ang sino man. pinoy e........ kaya tulad ng dati, eto nanaman ako at inaantok na.. Good Night! ^^

what have i done wrong?

Automatic.
. automatic ko syang naiisip, nakikita sa utak ko, o naalala. isang bagay na (lintik!) nakakapagod gawin, kasi nga automatic.. yung tipong kahit hindi dapat sya, hindi pwedeng sya, hindi sana sya, pero unfortunately, as always, sya pa rin. kahit ayaw ko. nakakainis na nga minsan e, pero nagagawa ko pa ring ngumiti pag napapadaan ang ideyang yun. ^_^.. wiiii.. hehehe.. pero, masakit, kasi, di naman na sya saken. di nya ko mahal. di kami. may iba syang gusto, may ibang nagmamay-ari saken. mag-kaiba kami ng mundo, magkaiba na. :'( (huhuhuh).. weh.. asar di ba? hmm.. automatic kasi e. tulad ng pag-type ko ngayon ng kahit ano sa keyboard ko, automatic nalang bigla kahit isang malaking pagkakamali ang gawin ppa din syang subject of my inspiration. grrrr... dito sa blog. haist.. asar..
CREAM O.

Automatic ko syang naiisip tuwing kumakain ako, o atleast nakakakita ng Cream o. favorite nya din kasi yun e. parehas kami. e amp.. :/ nakakamiss tuloy sya. hahays.. grrr..

Bitterness/Bitter.

ayokong amining bitter ako (weh! bitter). kasi sa pagkakaalam ko naman at sa paniniwala ko, di naman ako ganun. hehehe.. kanino ako bitter?.. automatic nalang ba yun kapag nasasaktan?. parang di naman, aw. biiter. yung tipong ayomu na syang makita, bitter na ba yun?.. yung tipong pag nakikita mo sya kasama ang taong mahal nya, naaasar ka na parang gusto mo silang ilubog sa lupa???.. bitter na ba yun?.. LOL.. parang di naman. tipong gusto mo lang naman silang pugutan ng ulo. haha. di naman.. grabe ka-morbid ah. pero honestly, kung ganun man ka-exxaj ang description ko, ganun talaga ka-grabe ang nararamdaman ko. aw. ayomu man maging bitter, pero dahil yun ang uso, edi yun na ang patok. mga taong di maka-move on. Bitter. LOL.

IPIS..

takot sya sa ipis. yun na yun.

HAPPINESS.

sa lahat naman ng salita, eto pa. eto pa talaga?.. oo eto nga e. yan talaga. wala na ata akong magagawa, automatic e. kahit ayoko man. kahit di pwede at di dapat. kahit isang milyon ko pa atang ulitin, SYA pa rin. sya lang. yung kapag naiisip ko sya, napapangiti ako. yung tipong alam kong masaya ako. masaya ako. masaya ako noon. asar talaga.

A. Bie. C. D. E. F. G. H. .....

how can i honestly move on?. kung every now and then, sya lagi ang nakikita ko?.. panu mo kakalimutan ang isang alalang parte ng mundong ginagalawan mo?.. panu mo iiwan ang isang bagay na naging dahilan ng pagkabuo ng kalahati ng kasiyahan mo?.. panu mo babalewalain ang isang taong nasa iisang sirkulasyon kung saan gumagalaw ang buong pagkatao mo?. mahirap. kung madali man yun, ako na ata ang pinaka-bobong tao dahil di ko kayang gawin yun, ang kalimutan sya, ang di sya ispin, ang hindi umasa. ang hindi na maghintay pa. dahil siguro, ayoko rin. ayoko ng isipin sya, pero parang sinabi mo na ring wag akong huminga kung hihilingin mong balewalain nalang sya. dahil kung posible man yun, matagal ko na sanag ginawa. sino bang gustong matali sa masakit na alaala? sino bang gustong masaktan eery minute you see the reason to die?.. pero di ba, sino bang gustong mamatay?.. haist. mahal ko sya. totoo yun. if ever may chance lang akong makausap sya, sasabihin kong mahal ko sya, kahit anong mangyari, alam ko sa sarili ko, mahal ko sya. di ako magsasawa. kahit alamg kong mali. sayang, walang chance e, kung meron man, wala kaming karapatan. wala dahilan para mag-usap kami. walang closure. pero siguro, ganun lang talaga yun. there are really things na nale-left unsaid, undone, unfinished, ngayon ko yun napatunayan. hahayss.. alam ko din namang ayaw na nya, siguro, pareho kaming napagod. malay mo, soon, someday, one of these days, magkaroon ng chance. who knows.

.

amp!

*habang nagdedevelop ng system--daw.

'cu ay,, cguro naman, walang maliligaw dito ngayon (hopefully)..
yung recent blog ko kasi, madami na palang nakakabasa nun,, asar...

.. let's start over.
dahil nagbago ako ng email address, eto, pinasok ko din ang pagbabagong blog--bow..
natatawa ako, sa dinami dami kasi ng magiging inspirasyon, sya pa din. sya pa din pala, and magiging dahilan nito. hanggang ngayon.. hehehe.. asar. so burado na si Let's start over.

. . Over you, amp!
kamusta na kaya si 'bie'?.. I'll be a liar kung sasabihin kong di ko sya namimis.. sa totoo pa nga..... ahemmm.. *miss na miss ko na sya*. . hahayssss..... kaso, wala na e,, 'gang ganun nalang... whether i like it or not... nyak!.. e asar kasi, di ko alam kung dapat ko ba syang sisihin kasi di ko naman talaga sya dapat sishin. pero, bakit ganun, sabi ng anu ng anu sa utak ko, kasalanan daw nya, sabi ng pride ko, sabi ng puso kong nag-aano, nagdurugo.. may mali din sya. heks!.. sabagay, may mali din ako, di ko tinatanggi yun,, hehehe..o ngayon? bakit over you?.. bakit nagb-blog ako about her? (paki mo???).. oo nga, sabagay, how can i say "over you" and how can i honestly move on db?... hmm.... ewan ko ba.. yun lang.. ewan ko. sabi ko pa naman kay hon, di ko na sya mahal, tipong forget forget.. out of our life na sya, sila ni ano nya.. pero, totoo naman yun e, she's out of my life na talaga.. matagal na. nung sinabi kong wala na yung amen, totoo yun, wala na talaga. pero, nung tinanong ako ni hon kung mahal ko pa si 'bie', sabi ko hindi na. kasi, yun yung alam kong dapat isagot. yung yung kelangan nyang marinig, pawa maging secure sya sa relationship na pinipilit kong ayusin, ng maayos na maayos, matino, tama, yung dapat. she deserves it anyway. yun nga lang, i have to tell her a lie, which, maybe, alam naman siguro nyang kasinunganlingan yung sagot ko, isipin mo, itanong daw ba sken ng ganun kaaga?.. hayst.. ang hirap sagutin nun... sabi ko nga, kasabihan ko nga : ask me no questions and i'll tell you no lies.. ang hirap talaga...... it's too good to be true. db?.. amp!ang hirap kasi talaga. lalo na kung di mo alam yung story?.. hehehe... don't worry, i'LL tell the story next post. sa nagyon, yung nararamdaman ko muna.. ^^

sige ha.. bbye for now..

"breakeven"..

--kLUM.3